شاید روزی که صدرالاشراف در کسوت معلمی بود، هرگز این تصور را نداشت که به مقام نخست وزیری ایران برسد اما گشت و گذار در باغ ها و عمارت هایی که هر روز از آن صدای سیاست بلند بود، او را به جایی رساند که وقتی پسر شاه به حکومت همدان رسید، «سید محسن&raq