بررسی‌ها نشان می‌دهد: خشکسالی و کم‌آبی تنها ابعاد زیست‌محیطی ندارد زیرا همراه با خشکسالی، مهاجرت و حاشیه نشینی افزایش یافته و تضاد میان جامعه مهاجر و میزبان و شکل‌گیری عادتواره‌های فرهنگی جدید، هزینه‌های بیشتر

 حدود ۳۰کشور جهان ازجمله ایران، گرفتار کمی بارش‌ها و خشکسالی و کمبود آب شیرین و در حقیقت ورشکستگی آبی شده‌اند. این پدیده در کشور ما که مناطق وسیع خشک و بیابانی کم ندارد، بیش از پیش به چشم می‌خورد.