در نگاه نخست گفت‌وگو و هم‌سخنی در تمام سطوح به‌مثابه یک رخداد و کنش و واکنش انسانی و در قالب مناسبات اجتماعی تعبیر و تعریف می‌شود. لیکن، همین گفت‌وگو به‌عنوان یک رخداد دارای حکایت و حکمت است.