در قرن سوم هجری، در محافل عرفانی (صوفیان) کوفه و بغداد, احادیث و روایت های اخلاقی, با گرایش های عرفانی درباره نکات گوناگون مبهم قرآن, شهرت یافت که به امام جعفر صادق(ع) نسبت داده شده است. شمار این روایت ها به 350 حدیث می رسد, که در محور تفسیر معنوی و