نتایج این رساله نشان داد به کمک ترکیب روش‌های عددی با چاپ زیستی و همچنین بهره گیری از جوهرهای طبیعی گرفته شده از بافت واقعی می توان گرفت‌هایی با خواص هندسی، مکانیکی و بیولوژیکی مناسب برای درمان آسیب‌های وسیع استخوانی تولید کرد.