مقاله علمی و پژوهشی " هزینه نسبی پرورش کودک برای خانواده‌های ایرانی: تخمین‌های مقیاس معادل‌های بچه برای ایران " مقاله ای است به زبان انگلیسیی در 22 صفحه و با 14 فهرست منبع که در مجلات معتبر علمی و پژوهشی با رویکرد اقتصاد و الگو سازی منتشر شده است

در این مقاله علمی و پژوهشی به مباحث  رگرسیون خوشه ای؛ هزینه فرزند؛ مشخصات جمعیتی؛ منحنی انگل؛ منحنی روتبارت؛ مقیاس معادل فرزند؛ ایران پرداخته شده است

چکیده مقاله

پیرو سخنرانی رهبر معظم ایران در تیر سال 1391 و انتقاد از برنامه کنترل جمعیت موجود در ایران و هشدار از یک جمعیت سالخورده در نتیجه این برنامه، گزارش شده بود که مقامات بهداشت بودجه‌های مربوط به برنامه ریزی خانواده را شروع به کم کردن کرده‌اند. همچنین گزارش می‌شد که مجلس ایران قصد اصلاح قانون سال 1372 برنامه ریزی خانواده را دارد، قانونی که مزایای اجتماعی برای خانوادهای پر جمعیت را محدود و دعوت به آموزش برنامه ریزی خانواده در مدارس میکرد. نتیجه موفقیت آمیز این تلاشها ایجاد یک رونق کودک در ایران خواهد بود. در 30 بهمن 1392 مجلس ایران قانون را اصلاح کرد که نتیجه آن برداشت محدودیتهای موجود داشتن فرزند بود. اما یک سیاست رونق کودک لازم است که پیشاپیش در برابر تعدادی از معیارها که برجسته ترین آنها هزینه نسبی پرورش کودک در خانوار است ارزیابی شود. در این مقاله ما استدلال میکنیم که سیستم مزایای کودک در ایران که تعدادی از خصوصیات اساسی خانوار را ندیده میگیرد، برای ارائه یک پیامد عادلانه کافی نیست، بخصوص اگر سیاست رونق کودک موفقیت آمیز باشد. 

یک راه مقابله با این نارسائی، استفاده از اصل مقیاس معادل برای جبران مخارج کودک اضافه شده است. ما برای تخمین زدن مقیاس‌های معادل فرزند برای انواع خانوارهای مختلف بر اساس روش انگل و روتبارت از دادهای 1386-1363 هزینه و درآمد خانوار ایرانی (که سالانه توسط مرکز آمار ایران گردآوری میشود) استفاده میکنیم. ما پیدا می‌کنیم که خصوصیت اساسی خانوار( مثل اندازه و موقعیت جغرافیایی آن) و همچنین مشخصات جمعیت خانوار مانند تعداد فرزندان موجود و سسن آنها بر هزینه فرزند جدید تاثیر گذار است. مقادیر جبرانی که از تخمینهای ما پدیدار میشود حاکی از نیاز به طراحی مجدد سیستم مزایای کودک در ایران است.

عنوان مقاله [English]

Relative Cost of Child Rearing for Iranian Households: Estimates of Child Equivalence Scales for Iran

چکیده [English]

Following a recent speech (in July 2012) by the Iranian Supreme Leader in which he criticized the existing birth-control programs in Iran and warned that such programmers would lead Iran to facing an aging population, the health authorities were reported to have started cutting family planning budgets. It was also reported that the Iranian Parliament was considering the amendment of the 1993 family planning law which limited public benefits for larger families and called for education about family planning in schools. If they succeed, these attempts will bring about a baby-boom in Iran.  On the 20th of February 2013 the Iranian Parliament amended this law thus removing all the restrictions which were previously placed for having children[1]. But a baby-boom policy ought to be assessed, in advance, against a number of yardsticks prominent amongst which is the relative cost of child rearing to households. In this paper we argue that the existing child benefit system in Iran, which disregards a number of crucial features of households, is inadequate for delivering a fair outcome, especially in the event that a baby-boom policy succeeds. One way to overcome this inadequacy is to use, as basis for compensating households for the expenses of an additional child, the equivalence scales principle. We use Iran’s Household Expenditure and Income Surveys datasets for 1984-2007 (compiled annually by the Statistical Centre of Iran) to estimate the child equivalence scales ‒ based on both Engle’s and Rothbarth’s methodology ‒ for different household types. We find that households’ main features (size and geographic location) as well as their demographic characteristics such as the number of existing children and their age influence the cost of a new child. He compensation profile that emerges from our estimates suggests the need for redesigning Iran’s child benefit system.

کلیدواژه‌ها [English]

Cluster regression, cost of child, demographic features, Engel curve, Rothbarth curve, Child equivalence scale, Iran

دانشجویان دوره دکترا و کارشناسی ارشد می تواند از محتوای این مقاله برای رساله دکترا و پایان نامه کارشناسی ارشد بهره ببرند .