کتاب ذن در هنر عکاسی خیابانی نوشتۀ اریک کیم، با ارائه راهکارهایی به شما یادآوری می‌کند که بیش از تجسم هر هدفی، چه در قالب عکاسی، هنر یا هر نوع فعالیتی، باید خود زندگی را گرامی دانست.

بنابر گفتۀ اریک کیم (Eric Kim) ذن در هنر عکاسی خیابانی (Zen in the Art of Street Photography)، مجموعه‌ای از مقالات مورد علاقۀ او دربارۀ ذن، تائوئیسم، بودیسم و سایر تفکرات فلسفی‌اش در انطباق با عکاسی خیابانی و جنبه‌های معنوی زندگی و نیز عکاسی به عنوان یک شیوۀ زندگی می‌باشد. اثری که از فسلفه به عنوان بهانه‌ای برای بهبود عکاسی و از آن جهت زندگی بهتر و روشنگری بهره می‌برد.

در این کتاب علاوه بر شناخت بیشتر افکار و فلسفۀ نویسنده و تکمیل روش‌های عکاسی خیابانی، نکات قابل تفکری را می‌خوانید که می‌تواند نگرش شما را به زندگی و فعالیت‌تان، یعنی عکاسی به عنوان بخشی از کار، زندگی و هنر تکمیل نماید. اگر کار و زندگی واقعاً خلاقیت داشته باشد جهت آن از درون به بیرون است؛ زیرا بیان طبیعی خود از درون رخ می‌دهد. آنگاه انسان خواهد توانست به شکلی طبیعی زندگی نماید و با معنویت عمیق درون خود ارتباط برقرار کند. چنین فردی می‌تواند انسانی رشد یافته شود، نه محصول فقط جامعه و تأثیرات بیرون از آن.

این اثر بیشتر شما را با مباحث مقدماتی و نظری عکاسی خیابانی، تمرین‌هایی برای رهایی از ترس از عکاسی در خیابان و برخی روش‌ها و تمرین‌های تکنیکی آشنا می‌کند؛ علاوه بر این بیشتر با نحوۀ به کارگیری جنبه‌های درونی و ذهنی و مباحث نظری، معنوی و فلسفی در عکاسی خیابانی و به طور کلی هر چه در زندگی با آن سر و کار دارید، روبرو خواهید شد. مطالبی که شاید آنچنان پر راز و رمز نیستند ولی قطعاً مؤثر هستند.

با مطالعۀ این کتاب یاد می‌گیرید که چگونه با به کار گرفتن روش‌های متفاوات اجازه ندهید عوامل بیرونی به راحتی آرامش‌تان را از بین نبرند و از طرفی انرژی‌تان را صرف اموری نمایید که در اختیار شما هستند. در این اثر می‌فهمید که نویسنده، فلسفۀ مورد علاقه‌اش را جدی گرفته و بسیار مایل است که این فسلفه را وارد زندگی رومزه‌اش نماید.

فلسفه‌ای که هر فرد برای زندگی‌اش دارد باید متناسب با شخصیت و شرایط خودش انتخاب شود و از جایی که نویسنده از دو نژاد کره‌ای و امریکایی است، دیدگاه شرقی او در انتخاب ذن و تائوئیسم به عنوان فسلفه مورد علاقه‌اش تأثیر بسزایی دارد. فلسفه‌ای که انسان را کنشگری فعال و پرشور می‌شناسد و او را به دل فعالیت‌های اجتماعی می‌برد و این نشان دهندۀ این است که هنگام فعالیت‌های روزانه در آن واحد می‌توان هم بازیگر بود و هم مشاهده‌گر.

به طور کلی ذن برای رسیدن به روشنایی دو راه پیش پای فرد می‌گذارد: یکی لفظی یا زیانی و دیگری عملی. این لفظ‌گرایی با فلسفۀ زبان‌شناسی و دیالکتیک تفاوت دارد، اما به نظر می‌رسد به مرور زمان و با گسترش روزافزون توجه به ذن و ترکیب آن با فلسفه‌های متفاوت، روش‌ها، نگرش‌ها و نحوۀ کاربرد آن نیز گسترش یافته است. در واقع هر کسی از ظن خود شد یار ذن!

در بخشی از کتاب ذن در هنر عکاسی خیابانی می‌خوانیم:

اگر هنگام هدف‌گیری عصبی و ناآرام باشید، تیرتان به هدف نخواهد خورد. استاد هریگل اینگونه توضیح می‌دهد:
«کشیدن زه کمان در نهایت آرامش، گرفتن کمان در نهایت آرامش و رها کردن تیر در کمال آرامش.»

تجربه به من نشان داده است آرام بودن در عکاسی خیابانی بسیار مهم است. زمانی که هنگام عکاسی عصبی هستم مردم آن را احساس می‌کنند و ارتباط با آن‌ها سخت‌تر می‌شود. در چنین شرایطی بسیاری از موقعیت‌های عکاسی را از دست می‌دهم، چرا که نمی‌گذارم چشم‌هایم بچرخند و کارشان را انجام دهند.

این موضوع دربارۀ زندگی هم صدق می‌کند. زمانی که بیش از حد تلاش می‌کنیم یا به ‌زور کار می‌کنم، نتیجه نمی‌گیریم. اگر متأهل هستید زمانی را به یاد بیاورید که می‌خواستید تازه با زوجتان آشنا شوید و او را تحت تأثیر قرار دهید. در آن شرایط کدام استراتژی بهتر بود؟ اینکه او را کادو باران کنید و دائم از او تعریف کنید یا اینکه خودتان باشید و بگذارید او به سمت شما بیاید؟ من متوجه شده‌ام که اکثر روابط بر اساس استراتژی دوم به وجود آمده‌اند.

فهرست مطالب
نگاشتی به جای مقدمه
مراقبۀ بی‌موضوع
ذن در هنر
عکاسی به‌عنوان ابزاری برای هوشیاری
از درون به بیرون و از بیرون به درون
ای حلزون از قلۀ فوجی بالا برو، آرام آرام آرام...
توضیح و قدردانی
منابع
فصل یکم: چگونه به انتقاد بی‌تفاوت باشیم؟
چرا ستایش شدن توسط دیگران برایمان مهم است؟
نیاز من به تصدیق شدن توسط دیگران
اهمیت دادن به ستایش شدن
چگونه بر حس نیاز به ستایش غلبه کنیم؟
مقاومت در مقابل اعتیاد به ستایش شدن در شبکه‌های اجتماعی
حواستان باشد که شما اهمیت بدهید
فصل دوم: چگونه می‌توان به تصدیق دیگران اهمیت نداد؟
دلایل زیستی و اجتماعی برای نیاز به تصدیق شدن
جامعۀ امروزی
کسانی که «طرز فکر»‌شان مانند فلیکر است
«موفقیت» در عکاسی به چه معناست؟
واقعاً سعی دارید چه کسی را خوشحال کنید؟
طوری عکاسی کنید که خودتان راضی باشید
آیا در عکاسی خیابانی «قانون خاصی» وجود دارد؟
چند پیشنهاد کاربردی
نتیجه
فصل سوم: کسی به عکس‌های شما اهمیت نمی‌دهد
چگونه برای خودتان عکس بگیرید؟
خوشحال کردن دیگران در مقابل خوشحال کردن خودتان
نتیجه‌گیری
فصل چهارم: گرفتن چند لایک کافی است؟
شروع عکاسی من
دوران حاضر
گرفتن چقدر لایک کافی است؟
آیا ممکن است به «حد کافی» لایک بگیرید؟
گرفتن چند «لایک» و «مورد علاقه‌ام است» کافی است؟
برای مدتی دیگر عکس‌هایم را در شبکه‌های اجتماعی آپلود نکردم
چالش یک سال «بدون آپلود کردن عکس»
مشکل اینکه بخواهیم لایک‌های زیادی بگیریم چیست؟
چگونه بر علاقۀ بی‌پایانمان برای گرفتن لایک‌های بیشتر غلبه کنیم؟
نتیجه‌گیری
فصل پنجم: ده عامل که در عکاسی باعث نارضایتی من می‌شوند
1. تجهیزات عکاسی من به اندازۀ کافی خوب نیستند
2. به اندازۀ کافی در شبکه‌های اجتماعی معروف نیستم
3. عکسی که دوست دارم را نمی‌توانم بگیرم
4. مقایسۀ عکس‌هایم با دیگران
5. زمان کافی برای عکاسی ندارم
6. گاهی اوقات چیزی برای الهام گرفتن نیست
7. نمی‌توانم به مسافرت بروم
8. از نزدیک با سایر عکاسان آشنایی ندارم
9. به خاطر کارم «شناخته» نمی‌شوم
10. همیشه پیشرفت نمی‌کنم
نتیجه
فصل ششم: چگونه قدردان چیزی که دارید باشید
تردمیل لذت
تجربۀ شخصی من در‌بارۀ تردمیل لذت
تجربۀ من در‌بارۀ G. A. S
به دنبال جذب رضایت
نتیجه
فصل هفتم: در‌بارۀ حسادت و عکاسی خیابانی
ما هیچ‌گاه نمی‌توانیم به طور دائم از زندگیمان راضی باشیم
گلوی حسادت را ببرید
نتیجه
فصل هشتم: شکست و عکاسی خیابانی
1. شکست برای صحیح نگرفتن یک عکس
2. شکست در پروژه‌هایم
3. شکست در گرفتن لایک‌های زیاد
4. شکست در گرفتن عکس‌های جالب
شکست در بیرون رفتن از خانه برای عکاسی
فصل نهم: در ستایش کندی در عکاسی خیابانی
1. کارهایتان را آهسته‌تر منتشر کنید
2. آهسته‌تر به عکس‌ها نگاه کنید
3. در خیابان‌ها آهسته‌تر قدم بردارید
نتیجه
فصل دهم: چگونه در عکاسی خیابانی ذهن آگاه باشیم؟
1. روی خیابان‌ها تمرکز کنید
2. از تجهیزاتی که دارید راضی باشید
3. از مسیر لذت ببرید نه مقصد
4. عکس‌ها را آهسته هضم کنید
5. روی تنفستان تمرکز کنید
نتیجه
فصل یازدهم: ذن در هنر عکاسی
1. خودتان را در زمان حال گم کنید
2. بی‌خیال شهرت و شناخته شدن شوید
3. از دیگران عکاسی نکنید، از خودتان عکس بگیرید
4. آرام باشید
5. روی سفر تمرکز کنید، نه مقصد
نتیجه
فصل دوازدهم: درس‌هایی که تائوئیسم
در‌بارۀ عکاسی خیابانی به من داده است
1. قدر «تفکر غیر حرفه‌ای» را بدانید
2. بی‌خیال شوید
3. نه مقایسه کنید، نه رقابت
4. توقعی نداشته باشید
5. زیاد تکان نخورید (ساکن بمانید)
6. برای عکاسی مسافت‌های طولانی را انتخاب نکنید
7. مانند یک ولگرد باشید
8. کار خودتان را انجام دهید
9. جلوی تمایلاتتان را بگیرید (زیاده خواهی نکنید)
10. از هزینه‌های گزاف و غیر معمول بپرهیزید
11. از کمال‌گرایی خودداری کنید
12. تفریق و کم کردن
13. در کارهایتان عجول نباشید، برای آن‌ها وقت صرف کنید
14. تلاش کنید به صورت آگاهانه نسبت به بعضی چیزها بی‌اعتنا باشید
15. چگونه روی کارمان تمرکز کنیم؟
چند پیشنهاد کاربردی
نتیجه
فصل سیزدهم: درس‌هایی که زندگی در‌بارۀ عکاسی خیابانی به من داده است
1. اگر به خاطر حمایت دیگران نبود، نمی‌توانستم به جایی که هستم برسم
2. زندگی پر از اتفاقات غیر منتظره است، با جریان زندگی پیش بروید
3. بخش زیادی از زندگی (متأسفانه) به شانس بستگی دارد
4. پول (و چیزهای مادی) خوشبختی نمی‌آورد
5. به نظرات دیگران (در‌بارۀ خودتان) اهمیت ندهید
6. برای علاقه‌مندی‌هایتان وقت صرف کنید
7. آهسته قدم بردارید
8. تعداد مکان‌های مورد بازدیدتان را کم کنید، اما وقت بیشتری را برای آن‌ها صرف کنید
9. در انجام کارها عجله نکنید
10. هر چه کمتر، بهتر
11. با غریبه‌ها صحبت کنید
12. معمولاً زیبایی در غیر منتظره‌ترین موقعیت‌ها به دست می‌آید
13. ما مشخص می‌کنیم که دنیا را چگونه ببینیم و چگونه کادربندی کنیم
14. قدر چیزی را که دارید بدانید
15. هر چه بخشنده‌تر باشید چیزهای بیشتری به دست می‌آورید
16. سفر راهی است برای تمام شدن نه پایان زندگی
17. قلبتان به هر جایی که تعلق داشته باشد، همان‌جا خانه است
18. منتظر الهام گرفتن نباشید
19. طوری زندگی کنید که انگار هر روز آخرین روز زندگیتان است
20. طوری زندگی کنید که حسرت چیزی را نداشته باشید
21. علایقتان را دنبال کنید
22. برای دیگران کار کنید، نه خودتان
23. از چیزهایی که باعث کسل شدنتان می‌شود دوری کنید
24. با حرص و ولع مطالعه کنید
25. برای مردم دنیا ارزش‌های جدید خلق کنید
26. عشق را مأموریت زندگیتان قرار دهید
فصل چهاردهم: چگونه از پشیمانی و حسرت خوردن جلوگیری کنیم؟
1. شاد زیستن: یکی از مسئولیت‌های بزرگ شما
2. بیش ازحد کار نکنید
3. خودتان را با دیگران مقایسه نکنید
4. مهارت‌هایتان را تقویت کنید
5. بیشتر سفر کنید
حسرت نخوردن در عکاسی خیابانی
1. خیلی سخت کار نکنید
2. بیشتر سفر کنید
3. برای خودتان عکاسی کنید
4. دوستی‌هایتان را تقویت کنید
5. خوشحال باشید و از زندگی لذت ببرید
نتیجه
فصل پانزدهم: چنان عکاسی کنید که انگار هر روز آخرین روز زندگیتان است
1. هر جا که می‌روید دوربینتان را با خودتان ببرید
2. دوربینی کوچک به همراه داشته باشید
3. از خودتان بپرسید: اگر فردا بمیرم چه می‌شود؟
نتیجه
فصل شانزدهم: در‌بارۀ ارثیه و عکاسی خیابانی
در‌بارۀ سفر و عکاسی خیابانی
سنکا و سفر
1. سفر دیدم به جهان را گسترش داد
2. سفر به من کمک کرده است دوستان خوبی پیدا کنم
3. شباهت‌هایمان بیشتر از تفاوت‌هایمان است
1. با انسان‌های بسیاری آشنا می‌شوید، اما نمی‌توانید رابطۀ عمیق و صمیمانه‌ای با آن‌ها برقرار کنید
2. سفر، کارکردن روی پروژه‌های عکاسی را دشوار می‌کند
3. از کسانی که به آن‌ها عشق می‌ورزید دور می‌شوید
نتیجه
هنر مشاهده کردن و دیدن
تفکراتم در روز تولدم
ترس، اضطراب و خود آگاهی: دشمنان بزرگ عکاسان خیابانی
تعقیب نور
دید مثبت
پیدا کردن چیزی که به آن عشق می‌ورزیم
ارزش و اهمیت صبر
نمایه