کتاب ارائه متدولوژی تعیین کالاهای خاص کشاورزی

کتاب ارائه متدولوژی تعیین کالاهای خاص کشاورزی

میترا رحمانی کتاب ارائه متدولوژی تعیین کالاهای خاص کشاورزی را با هدف مشخص کردن روش‌ها برای فهرست نمودن کالاهای خاص بخش کشاورزی، به رشته تحریر درآورده؛ زیرا طبق آمار بررسی شده در ایران هیچ قانون مشخصی برای تعیین کالاهای کشاورزی گزارش نشده است.

افزایش حجم تجارت و گسترش سهم تجارت جهانی، از اهداف مهم سیاست‌گذاران اقتصادی ایران است. این هدف از طریق تلاش برای ورود در سازمان جهانی تجارت و موافقت‌نامه‌های تجاری منطقه‌ای و دو جانبه پیگیری شده است. یکی از این موارد، دسترسی به فهرست کالاهای خاص بخش کشاورزی به شمار می‌رود که در چارچوب مذاکرات تجاری در سطح‌های مختلفی می‌توان آن‌ها را از دامنه موافقت‌نامه‌ها حذف کرد.

در کتاب ارائه متدولوژی تعیین کالاهای خاص کشاورزی (Introducing the methodology of determining special agricultural) روش‌هایی که در ارتباط با تعیین فهرست کالاهای خاص کشاورزی توسط نهادهای مرتبط بین‌المللی بیان شده‌اند، مور بررسی قرار می‌گیرند تا متدلوژی مناسب برای ایران انتخاب شود.

به منظور برقراری تسهیلات تجاری، هر کشور بنا به دلایل اقتصادی، تجاری، سیاسی و اجتماعی به دنبال حذف تعدادی از کالاها از دامنۀ موافقت‌نامه و یا واگذار کردن کمترین امتیاز هستند که این کالاها در مذاکرات تجاری، به عنوان کالاهای خاص مورد شناسایی قرار گرفته‌اند.

در بخشی از کتاب ارائه متدولوژی تعیین کالاهای خاص کشاورزی می‌خوانیم:

کالاهای حساس و کالاهای خام از نظر زمانی با فاصله قابل توجهی وارد مذاکرات تجاری بین‌الملل شده‌اند. بحث در مورد کالاهای حساس از نظر تاریخی قدیمی‌تر است و به ادوار مذاکراتی گات مربوط می‌شود. در مذاکرات دور اروگوئه نیز اغلب کالاهای حساس با حفظ سهمیه‌های مقداری با تعرفه‌های بالا از حمایت‌های بیشتری برخوردار شدند. همه کشورها (کشورهای توسعه یافته و کشورهای در حال توسعه) امکان استفاده از فهرست کالاهای حساس را داشته و دارند. البته لازم به توضیح است که هنوز تعریف مشخص و ملاک‌های مورد توافقی برای تعیین کالاهای حساس وجود ندارد و این خود کشورها هستند که بر حسب اهمیت یک کالا آن را به عنوان حساس انتخاب می‌کنند. در طول زمان، دامنه پوشش کالاهای حساس از ترکیبی از کالاهای صنعتی و کشاورزی به سوی کالاهای عمدتا کشاورزی سوق پیدا کرده است. ولی هنوز معدودی کالاهای حساس صنعتی بخصوص در کشورهای توسعه یافته وجود دارند.

در عوض موضوع کالاهای خاص، عمدتاً از سوی کشورهای در حال توسعه و در بخش کشاورزی مطرح شده است تا این کشورها که در دور اروگوئه نتوانستند از سهمیه‌های مقداری و حفاظت‌های ویژه برای کالاهایی که از نظر ملاک‌های مورد توافق امنیت غذایی، معیشت زندگی و توسعه روستایی برایشان حیاتی بود برخوردار شوند، بتوانند تا حدودی مسائل خود را از این طریق حل کنند. در حقیقت، استفاده کنندگان از مزایای کالاهای خاص تنها کشورهای در حال توسعه هستند.
موافقت نامه چارچوب ژوئیه 2004 اولین متنی است که انعطاف‌پذیری بیشتر نسبت به کالاهای حساس و خاص را به رسمیت شناخته است. هر دو این گروه از کالاها می‌توانند یا از کاهش فرمولی تعرفه‌ها معاف یا نسبت به آن تعهدات کاهشی کمتری داشته باشند. هنوز مذاکرات مربوط به نحوه کاهش و درصد پوشش کالایی در مورد کالاهای خاص و حساس در مذاکرات تجاری چند جانبه تحت عنوان دور دوحه در سازمان جهانی تجارت ادامه دارد.

فهرست مطالب

مقدمه
فصل اول: درآمدی بر فنون و تکنیک‌های مذاکرات تجاری
فصل دوم: مروری بر موقعیت محصولات کشاورزی و کالاهای خاص در مذاکرات تجاری
فصل سوم: بررسی متدولوژی‌های متداول تعیین کالاهای خاص در سطح سازمان‌های مرتبط با موضوع و معرفی متدولوژی تعیین کالاهای خاص در ایران
فصل چهارم: جمع‌بندی، نتیجه‌گیری و ارائه پیشنهادات
کتابنامه

مطالب مرتبط

تگ‌ها

مطالب پربیننده

پربیننده
آخرین مطالب

عضویت در خبرنامه